ولگرد

ولگرد , و خسته بودم در کوچه های غفلت

با کوله بار پر غم با صد هزار منت

گفتم که من چه دارم ،در کوه یار باشم

گفتا چو دل شکستی ، این دل کشیده محنت

گر یار من بمانی اواز دل بخوانی

بینی که عاشق من پر میکشد به عزت

گر چه تو رفته بودی اما همیشه هر وقت

دست دعای ما بود ایمن شوی ز خفت

ما پشت در به امید یک یک نشسته بودیم

معشوق خود ببینیم صبرش بکرده همت

شعر...